မုိးတုိးမတ္တပ္ ေလွ်ာက္လမ္းမ်ားထက္
မာနသက္သက္နဲ႔ခ်ီတက္ရင္း
ဆုံးရွုံးျခင္းမ်ားကအင္တုိက္အားတုိက္
ၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ခဲ့တဲ့ႏွလုံးေသြးစက္မ်ား...
အျဖားေယာင္းခံ စိတ္၀ိညာဥ္က
ကႏၱာရ လြင္ျပင္တစ္ခုလုိ..ဟာလာ ဟင္းလင္း..
သက္ျပင္းေတြပဲ ပြင့္ဖူးခဲ့ေပါ့...။
ထပ္တလဲလဲ ကၽြမ္းေျမ့ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြ...
တေစၦတစ္ေကာင္လုိ အလင္းေၾကာက္ေနတဲ့
ေလးတြဲ႕တြဲ႕ပန္းတုိင္ေတြ...
အရွက္ေျပအၿပဳံးနဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့ႏွဳတ္ခမ္းေတြ...
ေလေျပလာလိမ့္နဳိးနဲ႔ေမွ်ာ္ကိုးခဲ့ရတဲ့ မုန္တုိင္းရမ္းကား ညေတြ...
မေက်မနပ္တုိးေ၀ွ႔ရင္း
ေ၀းလြင့္ျခင္းလမ္းမမ်ားကပဲ..
ရွည္လ်ားသထက္ ရွည္လ်ားလာခဲ့ေပါ့..
အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့
ႏြမ္းယဲ့ယဲ့ ဘ၀ကုိစိတ္ကုန္လုိက္တာ...။
ၾကင္နာစြာ ေခ်ာ့ေမာ့ ေခၽြးသိပ္
ငါ့ အိပ္မက္ကုိ အဆိပ္ေျဖေပးသူေလးေရ...။
ေတြေ၀ေစမယ့္ မနက္ျဖန္ေတြကုိရိတ္သိမ္းဖုိ႔
ရင္ထဲမွာ ကိန္း၀ပ္ေနတဲ့ ကာရန္မ်ား...
ရုိးသားစြာ ဖြင့္အန္လုိက္ပါရဲ့..။
ဒုကၡနဲ႔ သုခဟာ ရင္ခ်င္းဆက္ အျမႊာဆုိတာ
ေသခ်ာသိလိုက္ရတဲ့ ..ေနာက္ပုိင္း..
အတိတ္ရုိင္းေတြ နင္းျဖတ္ၿပီး
အနာဂတ္ေကာင္းေတြရင္ဆုိင္ေထြးေပြ႕ဖုိ႔
ဒီေန႔ပုိ႔လုိက္တဲ့ ကာရန္ေတြ..
ကဗ်ာဆန္ခ်င္မွ ဆန္လိမ့္မယ္..
မနက္ျဖန္ ဆက္ဖတ္ၾကည့္ၿပီးမွ
မွတ္ခ်က္တစ္ခုခု ခ်လုိက္ပါ...။
"ဘ၀ဆုိတာ ..ကဗ်ာတစ္ပုဒ္" လုိ႔
ေႏွာင္ႀကဳိးတင္းတင္း တုပ္ထားတဲ့..
ငါ့အလင္းအိမ္ရဲ့သိမ္ေမြ႕မွဳကို..
မင္း..ထိေတြ႕ၿပီးတဲ့..အခါ...။
"ဘ၀ထဲမွာ..ကဗ်ာရွိတယ္"လုိ႔
ဖက္တြယ္ထားတဲ့ ..ငါ့ မ႑ဳိင္ရဲ့..
ခုိင္မာ သိပ္သည္းမွဳကုိ ..
မင္း..ေတြ႕ရွိၿပီးတဲ့ ..အခါ...။
***Yatu Thit***
(14.8.2012--7:30 PM)
0 comments:
Post a Comment